Van idee naar plan

Oke, het idee is geboren, de onrust wordt steeds groter. Hoe moet ik nu verder? In mijn eerste blog schreef ik al dat ik niet het type ben die hobby's heeft en bij de uitvoering van een nieuwe hobby al gauw de uitdaging niet meer zie. Ineens, nu ik het zo ga opschrijven in een blog, ervaar ik ook een andere factor en dat is; TIJD. 

Mijn eerste blog schrijf ik op 20 februari. Vol enthousiasme en er volledig van overtuigd dat ik hier al mijn tijd en energie in ga steken. en dan ineens BAM! De realiteit. Het is nu 15 maart. Zomaar vier weken verder zonder dat ik het in de gaten heb gehad en mijn gedachten en energie uit zijn gegaan naar andere zaken zonder ook maar 1x gedacht te hebben aan de sabbatical! 

Ik vraag mezelf af, wil ik dit? NEE. Ik heb dus een plan nodig. Een plan waarin staat wat ik nou echt wil en waarmee ik mijn wensen ineens realiteit laat worden. Want dan staat het ineens zwart op wit.  

In gedachte word ik terug geworpen naar mijn afstudeerscriptie. Het verschrikkelijke plan van aanpak dat elke keer weer genadeloos werd afgekeurd door mijn begeleider! Nachtmerries en frustraties heeft het opgeleverd, Ik was er al helemaal klaar mee en dan moest ik nog beginnen! wellicht herken je het wel ;) Echter merk ik nu dat de structuur wel geniaal is, en nu het onderzoek persoonlijk is en het echt iets voor mij gaat betekenen ben ik mijn begeleider eeuwig dankbaar. 

Ik besluit dus het 'old fashion' plan van aanpak te hanteren. Wellicht kom ik er gaandeweg wel achter dat ik het iets moet bijschaven om het voor mij persoonlijk te maken maar dat zien we dan wel. De basis is in ieder geval gekozen! 

afbeelding; stappenplan plan van aanpak